Om bouwstenen te herschikken mag je het al eens laten daveren!
COACHING IS BEGELEIDING IN EEN LEERPROCES.
COACHEN IS ALS SPORTEN MET ALS RESULTAAT GEGARANDEERD MEER ENERGIE
Ik heb Brigitte tijdens de coachopleiding leren kennen als een gedreven, zelfs gebeten iemand. Brigitte is gepassioneerd, ze laat niemand onberoerd. Zoek je een softe helpende hand dan ben je bij haar niet aan het juiste adres: ze geeft zich helemaal om samen te kijken wat er tussen jou en je potentieel staat. Ze draait daar geen doekjes om en durft de dingen te benoemen. In alle omstandigheden zal ze er voor jou zijn, ze zal je niet loslaten.
Brigitte geeft zin om schoon schip te maken met issues die je bezig houden. Haar interesse en luisterende houding, gecombineerd met rake vraagstellingen en een tikkeltje ondeugd om diepere drijfveren expliciet bloot te leggen maken dat je als coachee goesting krijgt om tot actie over te gaan en jouw uitdagingen het hoofd te bieden. Haar begeesterende dynamische persoonlijkheid geeft duidelijk kleur aan haar coachingsessies. Geen soft gedoe, maar klare inspirerende taal kan je bij haar verwachten. Ik kan haar zeker aanraden!
Met de verkregen zelfkennis kijk ik door een andere bril naar mijn omgeving en de mensen om me heen, maar vooral naar mezelf en mijn eigen remmingen.
Ik heb mezelf beter leren kennen en besef nu dat een kleine verandering in mijn houding, tot verrassende resultaten leidt.
De coaching van Brigitte in onze school zorgde ervoor dat de pedagogen opnieuw samenwerken. Het wantrouwen is omgebogen naar nieuwe afspraken waardoor we elkaar opnieuw leren vertrouwen. Hierdoor is hun inhoudelijke expertise meer zichtbaar.
Brigitte haalt me uit mijn comfortzone, waardoor ik mijn zwakke punten ontdek, ze uitdiep en omzet in positieve energie. Het is niet alleen lastig en confronterend, maar ook zeer verrijkend en het zet me in beweging.
Het zuivere denken maakt me bewust van mijn talenten en valkuilen. Het reikt me handvaten die me meer grip geven op mijn overtuigingen en de patronen die me belemmeren.
De krekel en de mier
Arme La Fontaine, de schrijver had het immers geschreven om de kunst en creativiteit op hetzelfde voetstuk te plaatsen als werken. Een van zijn bekendste fabels is "la cigale et la fourmi" waarin een kunstzinnige krekel de hele zomer een werkende mier vermaakt met zijn gezang, waarna de mier te beroerd is om de zanger hiervoor te belonen. Hoewel La Fontaine met dit verhaal op een ironische manier de geringe waardering voor kunstenaars wilde aanklagen, werd het verhaal in latere tijden meestal gebruikt als illustratie van het idee "wie niet werkt, zal ook niet eten".
Als opfrisser krijgen jullie van mij het verhaal van ‘la fourmi et la cigale’. Maar dan net even anders!
Het was een mooie dag, te mooie om te werken, de krekel zag de mieren aan het werk op het land, ze waren aan het ploeteren in de stikhete zon. De krekel had met hen te doen, hij dacht:’ als ik nu eens wat dans en speel vergeten ze misschien even…’.
Hij speelde de eerste tonen op zijn viool, zijn spieren waren nog stroef en stram, toch klonk het hemels. De mieren keken verbaasd en dachten: ‘wat een dwaas, hij zou beter wat werken’ maar de muziek liet hen niet onberoerd. Ja, het maakte het werken precies wat aangenamer. Hij begon met zachte meeslepende tonen en ging over in een vrolijk lied. De mieren ze vergaten even hun miserie en ze hadden plezier. De krekel danste en sprong en deed alles zoals hij het had geleerd, én hij had het net zo warm onder die verstikkende zon.
Toch bleef hij spelen en dacht eraan hoe als kleine krekel uren had moeten oefenen na school terwijl de mieren al aan het spelen waren.
Het duurde maanden maar de krekel gaf niet op, hij bleef solidair en speelde erop los, puur om hen te plezieren. Zijn muziek, grappen en grollen werden gesmaakt en de mieren waagde zich ook al eens aan een dansje, hier en daar stootte er zelfs enkele klanken uit wat moest lijken op gezang. De krekel bedolf hen onder de complimenten en dacht: ‘och ik ben ook ergens begonnen en zij genieten ervan. Maar het viel hem op dat zelfs de katten waren gaan lopen.
De mier dacht er zelfs niet aan hoeveel pijn de krekel had in zijn vege lijf van het spelen.
Bij het vallen van de bladeren waren de mieren verdwenen en de krekel zat nu daar, hier en daar vond hij kruimels die de mieren hadden achtergelaten. Toen de eerste sneeuw zich liet zien, zat de krekel daar te bibberen en had niets meer om te eten.
De mieren kwamen voorbij en schudden hun hoofd… waarom had hij toch geen beroep geleerd.
De mieren die hadden genoten van iedere noot… zelfs af en toe konden vergeten dankzij de krekel … besloten aan het eind dat… enkel zij iets hadden gedaan.
Zij voelden zich zelfs geen tikkeltje schuldig toen zij hun buik zaten vol te vreten, lekker warm bij de haard.
Neen, er kon geen bedankje af… het kon zelfs erger… de krekel werd aanzien als een luiaard.
Nu, de dag vandaag vraagt de juffrouw in klas: en welke les hebben wij geleerd van ‘La Fontaine’ zijn ‘La fourmi et la cigale’.
De kinderen roepen in koor:
Dat de hardwerkende mier wordt beloond en… de krekel kreeg dus zijn verdiende loon.
Intakegesprek: een kennismaking met wat je kan verwachten en verkennen welke jouw vragen zijn?
Er kan een contract opgemaakt worden voor een langer lopend traject. Onderwerpen als verantwoordelijkheid, discipline, doelgerichtheid, vertrouwelijkheid en veiligheid zullen besproken worden. Ook de praktische aspecten zullen aan bod komen zoals, waar de afspraken zullen doorgaan, honorarium (voorbereiding, verslaggeving, reiskosten, btw, hoe de betaling zal geschieden, betalingstermijn).
Pas als het voor beide partijen duidelijk is, kunnen we aan de slag gaan.
Budgetplanning? Vraag ernaar.